folder strop laminarny PL, SZPITALE, STROPY LAMINARNE
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
STROP LAMINARNY
Jednokierunkowy sufit filtracyjny
STROP LAMINARNY
Jednokierunkowy sufit filtracyjny dla sal operacyjnych
ROZWÓJ NORM
Obowiązujące normy
Aktualne tendencje
Obowiązujące Normy dotyczące sal operacyjnych
nakładają wymóg:
Obserwowane tendencje w klimatyzacji sal operacyj-
nych zmierzają do coraz częstszego stosowania
jednokierunkowych systemów sufitów filtracyjnych,
zwanych zwyczajowo „stropami laminarnymi”. Jest to
spowodowane istnieniem wymogów jakości powietrza
ISO 5 wewnątrz sali operacyjnej, zgodnie z Normą ISO
14644. W praktyce, zamiast wprowadzania powietrza
sterylnego do powietrza zanieczyszczonego i stopnio-
wej eliminacji zanieczyszczeń poprzez rozproszenie,
nowa strategia jest oparta o ochronę dynamiczną,
skoncentrowaną na „jądrze aseptycznym”, które
obejmuje stół operacyjny, ubiór zespołu operacyjnego,
wszystkie instrumenty i stoły sterylne. Powoduje to
wytworzenie sterylnego „tłoka” doskonale oczyszczone-
go powietrza, które wydostaje się z filtrów absolutnych
z małą szybkością, nie tworząc w ten sposób zawiro-
wań. To z kolei daje pewność, że powietrze nie zawiera
żadnych form pyłu, przynajmniej w obszarze jądra
aseptycznego.
- Dostarczania dużej ilości świeżego powietrza, od 6 do
20 wymian na godzinę, zgodnie z lokalną normą
krajową, w celu zredukowania zanieczyszczeń gazami
znieczulającymi.
- Doskonałego filtrowania świeżego powietrza w celu
wyeliminowania zanieczyszczeń bakteryjnych pocho-
dzących z otoczenia zewnętrznego.
- Podwyższenie ciśnienia w sali w stosunku do
pomieszczeń przyległych, aby wyeliminować pochodzą-
ce z nich zanieczyszczenia bakteryjne.
Zalety sal ISO 5 w porównaniu
z ISO 7
Zalety tego rozwiązania są następujące:
- Rozpraszanie powietrza przy niskiej prędkości na całej
powierzchni filtracyjnej przy temperaturze nieco niższej
od otoczenia (o około 2°C) zapewnia wysoki poziom
komfortu operatora, o wiele wyższy, niż przy systemie
powietrza nadmuchowego, który często charakteryzuje
się nieprzyjemnym podmuchem powietrza o niskiej
temperaturze i wysokiej prędkości.
- Pewność, iż żadne cząsteczki, będące potencjalnym
nośnikiem zanieczyszczeń wirusowych i bakteryjnych,
nie zetkną się z ranami i instrumentami chirurgicznymi,
zapewniając w ten sposób najlepszą ochronę pacjenta.
- W odróżnieniu od zwiększonego ciśnienia na zewnątrz,
przewidywanego przez systemy tradycyjne i zależnego
od zamknięcia drzwi, dynamicznie zwiększone ciśnienie
jądra aseptycznego jest niezależne od zamknięcia drzwi
w związku, z czym zapewnia zwiększoną gwarancję
trwałej ochrony.
- Większa dostępność sali. W niektórych szpitalach
istnieją już sale w dwóch różnych klasach w związku,
z czym istnieje ryzyko, iż nie będzie mogła zostać
przeprowadzona bardzo pilna operacja o wysokim
stopniu specjalizacji, gdyż sala klasy ISO 5 nie będzie
wolna, przy wolnej sali klasy ISO 7.
- Krótszy „Czas regeneracji” sali. Oznacza to znaczne
skrócenie czasu po każdej operacji potrzebnego do
rozproszenia zanieczyszczeń występujących podczas
operacji w celu przywrócenia odpowiedniej klasy jakości
powietrza, co zwiększa zakres użyteczności sali. Czas
regeneracji spada z około 15 minut przy systemach
powietrza nadmuchowego (ISO 7) do jedynie kilku
sekund dla systemów jednokierunkowej dystrybucji
powietrza (ISO 5).
Nowe normy
Powyższe powody skłoniły wiele krajów europejskich do
aktualizacji Norm i podniesienia poziomu jakości
powietrza w salach operacyjnych z klasy ISO 7 do ISO 5.
STROP LAMINARNY
Jednokierunkowy sufit filtracyjny dla sal operacyjnych
PROJEKT ZGODNY Z ISO 5
Główne kryteria projektowe
Wiadomo, iż główne kryteria projektowe dla sal operacyjnych zdolnych zapewnić taką klasę jakości powietrza są następujące:
Główne kryteria projektowe
Typ operacji
Klasa jakości
powietrza
Wymagany przepływ
powietrza
Filtr końcowy
Dystrybucja
Chirurgia ogólna
Chirurgia specjalistyczna
ISO 7
ISO 5
20 vol/h
250 vol/h
H 13
H 14
Nadmuchowa
Jednokierunkowa
W celu przejścia na klasę ISO 5 należy zapewnić
jednokierunkowy przepływ powietrza. Aby uzyskać taki
przepływ powietrza należy zapewnić prędkość przepływu
powietrza z filtra końcowego pomiędzy 0,20 a 0,40 m/s –
dla przepływu niższego nie ma pewności, że przepływ
jest jednokierunkowy, a przy przepływie wyższym rosną
znacznie koszty eksploatacji. Powodem, dla którego
wymagany jest tak wysoki przepływ powietrza, jest
konieczność znaczącego zwiększenia ilości powietrza
tak, aby przepływało ono możliwie często przez filtry
absolutne. Należy starannie unikać jakichkolwiek zawiro-
wań powietrza, aby do strefy krytycznej nie zostały
przeniesione żadne zanieczyszczenia. W celu osiągnięcia
takiego przepływu zachodzi konieczność zachowania
prędkości powietrza wydostającego się z filtrów końco-
wych pomiędzy 0,22 a 0,40 m/s. Poniżej tej prędkości nie
ma pewności, że przepływ powietrza jest jednokierunko-
wy, zwłaszcza podczas sezonu zimowego, gdy tempera-
tura dopływającego powietrza jest bardzo zbliżona do
temperatury pomieszczenia w związku, z czym ma
tendencję do unoszenia się w górę, nie spełniając funkcji
ochrony pacjenta i jego ran. Zbyt niski przepływ powietrza
prowadzi również, wskutek konieczności wyeliminowania
endogenicznego obciążenia cieplnego, do różnic tempe-
ratury w pomieszczeniu, która może być zbyt wysoka, co
będzie przeszkadzać zespołowi operacyjnemu.
Wymiary jądra aseptycznego
Należy oczywiście możliwie zredukować obszar ściśle
kontrolowanych warunków z uwagi na wymogi oszczęd-
ności energii. Najbardziej szczegółowe Normy określają
„jądro aseptyczne” jako kwadrat o boku 2,8 metra,
obejmujący stół operacyjny, chirurga i stół z instrumen-
tami. Takie jądro aseptyczne jest utrzymywane w klasie
ISO 5; poza nim dopuszczalna jest klasa ISO 7. W celu
zapewnienia takiej ochrony należy zwiększyć wymiary
sufitu filtracyjnego; w związku z tym przyjmuje się, iż
optymalne wymiary sufitu są nieco większe – jest to
kwadrat o boku 3,2 metra.
Możliwość recyrkulacji
Normy pozwalają na recyrkulację przy spełnieniu trzech
warunków:
Sufit ma zazwyczaj powierzchnię użyteczną równą
około 10 m
2
. Przy średniej prędkości 0,26 m/s uzyskuje-
my przynajmniej 2,6 m
3
/s. W ciągu jednej godziny
uzyskujemy około 9 200 m
3
/h.
1. Recyrkulacja musi zachodzić w pojedynczym
pomieszczeniu. W związku z tym niedopuszczalne jest
mieszanie powietrza z różnych pomieszczeń.
2. Powietrze recyrkulowane musi być poddane,
przynajmniej w drugim stopniu filtra (F9) i w filtrze
końcowym (H14), tej samej skuteczności filtracji, jak
powietrze z zewnątrz.
Tak dużą objętość nie może stanowić w całości świeże
powietrze w związku, z czym należy stosować inten-
sywnie recyrkulację ograniczającą dopływ świeżego
powietrza, pozwalającą na rozproszenie zanieczysz-
czeń chemicznych gazami znieczulającymi do wartości
dopuszczalnej przez lokalne Normy (zazwyczaj
nieprzekraczającej 1500 – 2000 m
3
/h).
3. Poziom mocy akustycznej pośrodku pomieszczenia
na wysokości 1,7 m nie może przekraczać 48 dB(A).
[ Pobierz całość w formacie PDF ]