gloski szumiace

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
//-->ĆWICZENIADO WYWOŁYWANIA GŁOSEK SZUMIĄCYCHGłoski sz, , cz, d nalęądo tzw. głosek szumiących i są jednymi z najtrudniejszychpod względem artykulacyjnym. Podczas wymawiania „sz” oraz „ ” przód języka musiprzybli yć się do dziąseł za górnymi zębami i jednocześnie musi się w tym miejscuwytworzyć szczelina. Natomiast podczas artykulacji głosek cz, d następuje chwilowezwarcie przodu języka z górnymi dziąsłami. Dzieci często zastępują te trudne głoski,głoskami łatwiejszymi o podobnym miejscu artykulacji, zwykle najpierw są to głoskiś,,ć,dź, a później s, z, c, dz. Dzieje się tak dlatego, e dziecko nie potrafi jeszcze precyzyjniewykonać pewnych ruchów artykulacyjnych. Zwykle dziecku trudność sprawia uniesieniejęzyka do wałka dziąsłowego, co mo e być związane z małą elastycznością wędzidełkapodjęzykowego.Bardzo wa ne jest to, aby dziecko wymawiając głoski sz, , cz, d oraz s, z, c, dz niewystawiało koniuszka języka między zęby, gdy mo e się to przerodzić w wadę wymowy-seplenienie międzyzębowe, a tak e aby nie kierowało wydychanego strumienia powietrza nabok - mo e się to przekształcić w seplenienie boczne.Aby pomóc dziecku w opanowaniu tych głosek nale y jak najczęściej proponować muzabawy ićwiczeniamające na celu usprawnienie motoryki narządów mowy (warg, języka)orazćwiczeniaoddechowe.Wywołanie jednej głoski z szeregu głosek szumiących znacznie ułatwia wywoływanienastępnych.Aby prawidłowo wymówić głoskę "sz" muszą być spełnione trzy warunki:1.język dotyka wałeczka dziąsłowego za górnymi zębami2.usta są zaokrąglone jak przy wymawianiu głoski "u"3.zęby lekko złączone, nie zaciśnięteĆwiczeniapomagające w wywołaniu głosek szumiących:Ćwiczeniajęzyka,Ćwiczeniawarg,Wywoływanie i utrwalanie głosek:•ćwiczeniawstępne:·ćwiczeniaw szybkim powtarzaniu głoski llllll..., przy szeroko otwartych ustach,·ćwiczeniaw szybkim powtarzaniu głosek: ttttt..., dddd..., nnnn..., (przypominamy dziecku, eczubek języka ma uderzać o wałek dziąsłowy), uświadamiamy ró nicę w sposobie wymawianiagłosek t,d,n zębowych i t,d,n dziąsłowych,etap wywoływania głoski sz:· zbli zęby, wysuń wargi, podnieś czubek języka do wałka dziąsłowego, który wyczujeszjęzykiem i dmuchaj przez zęby( pierwszy sposób),· spółgłoskę „sz” mo na otrzymać z przedłu onego „cz”,•wymowa głoski „sz” w sylabach:· spółgłoska „sz” w nagłosie: szu szo sza szy sze,· spółgłoska „sz” wśródgłosie:uszu oszo asza esze yszy iszy,· spółgłoska „ sz” w wygłosie: usz osz asz esz ysz isz,•głoska „sz” w wyrazach:· uczeń powtarza wyrazy po nauczycielu (jeśli dziecko ma trudności, to dzieli wyraz na sylaby),· nazywanie obrazków , w których „sz” występuje na początku, wśrodku,na końcu wyrazu,· wyszukiwanie rysunków, których nazwy zawierają głoskę „sz”,· czytanie całościowe sylab i przepisywanie ich poni ej: sza sze szo szu szy szą szę,· czytanie zestawień samogłosek z dwuznakiem „sz”:asz esz osz isz usz ysząsz ęszasza osze asze iszęęsząuszą yszy aszu· czytanie wyrazów z „sz”: szablon, szachy, szary, szafka, szampon, szałwia, szarfa, szatyn,szelki, szereg, szopa, szosa, szumi, szuka, szyja, piszę, noszę, wiszę, proszą, koszą, piszą,młodszy, starszy,· tworzenie i odczytywanie wyrazów:szy-deł-ko, szu-fla-da, szy-bo-wiec,szysz - ka· tworzenie, odczytywanie i zapisywanie wyrazów z końcówką – szek:fartuwujapułańcupalubraciokruetap wywoływania głoski „cz”:· głoskę „cz” mo na uzyskać ze spółgłoski „t” dziąsłowego, przedłu ając nieco jej eksplozję,· wargi powinny być zaokrąglone i wysunięte do przodu (tak jak przy o),· dziecko musi podnieść czubek języka w okolice wałka dziąsłowego, znacznie zbli yć zęby dosiebie i powiedzieć „t” dziąsłowe,•wymowa głoski „cz” w sylabach:· spółgłoska „cz” w nagłosie: czu czo cza czy cze,· spółgłoska „cz” wśródgłosie:uczu oczo acza ecze yczy iczy,· spółgłoska „ cz” w wygłosie: ucz ocz acz ecz ycz icz,•głoska „cz” w wyrazach:· uczeń powtarza wyrazy po nauczycielu (jeśli dziecko ma trudności, to dzieli wyraz na sylaby),· nazywanie obrazków , w których „cz” występuje na początku, wśrodku,na końcu wyrazu,· wyszukiwanie rysunków, których nazwy zawierają głoskę „cz”,·czytanie całościowe sylab i przepisywanie ich poni ej:cza cze czo czu czy czą czę·czytanie i pisanie zestawień samogłosek z dwuznakiem „cz”:-acz ecz ocz icz ucz yczącz ęcz-acze ocze aczu iczą uczą yszęęszą·czytanie wyrazów z dwuznakiem „cz”:czoło, czarny, czosnek, czyta, czapla, czapka, cząstka, Czechy, czekaj, człowiek, czemu, czerwiec,czerwień, czynny, płacze, piecze, skacze, liczy, kluczy, uczy, buczy,· nazywanie rysunków i łączenie z właściwym podpisem:znaczek czołg doniczkakaczka czapka teczka•"Co szumi?”"– wypowiadamy zdania, a dziecko wybrzmiewa głoskę szSzumi morze – szszsz...Szumi wiatr – szszsz...Szumi woda – szszsz...Szumi las – szszsz...Szumią drzewa – szszsz...Szumią liście – szszsz...Szumię ja – szszsz...Szumisz ty – szszsz...Szumi mama – szszsz...Szumi tata – szszszSzumi miś – szszsz...•Piosenka pt. „Wesołe nutki”:"Sza sza szaśpiewajądziecisza sza szaśpiewamja sam" (śpiewając zmieniamy samogłoski: o, e, u, i, y,ą, ę)Zamiastśpiewaćsza-sza itp. mo emyśpiewaćcza-cza, a- a lub d a-d a;•Zabawa fabularyzowana "Król wiatrów":Za siedmioma lasami, za siedmioma rzekami na ogromnej górze mieszka Król Wiatrów.Wiosną wiatr zlatuje z góry i głośno szumi szszsz budząc zwierzęta ze snu zimowego. Z koleiw sadzie szumi łagodnie szszsz, by nie postrącać płatków z kwitnących drzew. Latemnajczęściej le y w hamaku rozwieszonym wśród drzew, które szumią cichutko szszsz.Obserwuje bawiące się dzieci. Gdy nad placem zabaw zbierają się chmury mocno szumiszszsz, by je rozpędzić. Kiedy słońce mocnoświecii dzieciom jest bardzo gorąco, wtedy szumilekko szszsz. Jesienią zaś przegania czarne, listopadowe chmury, szumiąc groźnie szszsz.Zagląda przy tym do okien, by zobaczyć jak bawią się dzieci w domach i przedszkolach. Stukaw okienka i szumi łagodnie szszsz, aby dzieci wpuściły go dośrodka.Lecz dzieci wołają: -wietrzyku psotniku masz chmurki przegonić szszsz, utulić sarenki w lesie szszsz, kału eosuszyć szszsz i liście posprzątać szszsz, bez ciebie có zrobi jesień? Gdy przychodzi mroźna,sroga zima wiatr hula poświecienajwięcej i głośno woła szszsz.•Szedł po drodze Szymek do szkoły się uczyć i tak wcią powtarzał:szu – szu, szo – szo, sza – sza,szy – szy, sze – sze.Taki mały Szymek,co uczyć się chciał.Szymek mo e powtarzać ró ne sylaby, w których „sz” jest na początku, wśrodkulubna końcu sylaby, np.sza – asza – asz. Dzieciom łatwiej jest powtarzaććwiczonągłoskę, gdyjest ona połączona ze spółgłoską, np. szfa, szcha, szka, szla, szła, szma, szna, szpa, szta.Codziennie mo na powtarzać inną sylabę, w ró nych kombinacjach, np. sza – asz, sza –asza, szpa – aszpa.Bohaterem wierszyka mo e te być Czarek, anetka czy D im, którzy powtarzająsylaby zawierające głoski, od których zaczynają sie ich imiona –czu-czu, czo-czo, u- u, o-o, d u-d u, d o-d o.Powtarzanie sylab mo na połączyć z wykonywaniem rytmicznych ruchów naprzemiennych,np. dotykać na zmianę prawą ręką do lewego, a lewą do prawego kolana, ramienia, pięty,ucha, łokciem kolana, dotykać kolejno palcem jednej ręki do palców drugiej ręki (jednodotknięcie na jedną sylabę), klaskać na przemian w dłonie (siedząc naprzeciw mamy,kolegi).Ćwiczeniate nie tylko poprawią koordynację ruchową, ale sprawią, e dzieckochętniej będzie powtarzać sylaby, bowiem prawidłową wymowę pomogą utrwalićwielokrotne powtórzenia. Lepiejćwiczyćkrótko, a częściej – koniecznie trzeba uwzględnićmo liwości dziecka i dbać o to, aby się nie zniechęciło.•Wśród obrazków wyszukujemy i nazywamy te zaczynające się na sz, cz, lub d np.szczotka, sznurek, szalik, szałas, szachy, szklanka, szufelka, szafa, szpilk, czapka, czekolada,czajnik, czarodziej, d em,d d ownica, yrafa, aba, rzeka, ółw,•Zabawa „Papierowa kula”: nauczyciel wypowiada naprzemiennie „s” i „sz”, gdy dzieckousłyszy „sz” szeleści papierowa kulą, (warianty: sylaby z „s” i „sz”: sa, sza, so, szo, se, sze;wyrazy z głoską „s” lub „sz”: sanki, sowa, szklanka, szyja, sukienka, samolot, kasztan, kosz,mysz, stół, sosna, szkoła), [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

radiodx.htw.pl